|
De catharinaparkiet wordt het eerst beschreven in 1853. Het duurt dan nog 33 jaar voordat hij in Europa wordt ingevoerd en voor het eerst te bewonderen is in de Londense dierentuin.
Kleur en tekening (van de wildvorm)
De kop is helder groen. Voorhoofd en schedel zijn meer diepgroen. De wangen en de keel hebben een iets lichtere groene kleur welke overgaat in de kleur van de borst. De flanken van het lichaam zijn groen met een iets mosterdkleurige waas, terwijl de mantel, de rug en stuit helder groen van kleur zijn. De vleugels zijn helder groen. De randen van de slagpennen zijn diepgroen van kleur en de duimveertjes lichtgroen. De staartpennen alsmede de onderstaartdekveren zijn helder groen, feitelijk dezelfde kleur als de vleugels. De snavel is hoornkleurig, iets grijs overgoten met aan het uiteinde een donkergrijze punt. De poten zijn vleeskleurig en de nagels donkergrijs. De ogen zijn donkerbruin.
De fijne, regelmatige, zwarte tekening (omzoming) bij de Catharinaparkiet loopt vanaf de achterschedel en gaat over in de nek, rug en stuit. De zwarte flanktekening begint al vlak achter en onder de wangen en loopt door tot op de dijen. Deze tekening gaat achter de poten en op het achterlijf over in zwarte regelmatige stippen. Aan de vleugelbocht is een zwarte vlek waar te nemen die egaal zwart van kleur is. Onder deze zwarte vlek bevindt zich een ononderbroken regelmatige ondulatietekening. De staartpennen en onderstaartdekveren hebben langs de schacht een zwarte tekening. De twee middelste, iets verlengde staartpennen zijn bij de man nagenoeg geheel zwart, terwijl deze bij de pop slechts aan de uiteinden zwart zijn. Op de bovenstaartdekveren loopt de stiptekening vanuit de flanken gewoon door en hebben aan de punt van elke veer een zwarte tekening.
De soorten
We onderscheiden bij de Catharinaparkieten twee soorten, te weten:
1. De Catharinaparkiet (Bolborhynchlus lineola lineola)
2. De Peru-Catharinaparkiet (Bolborhynchlus lineola tigrinus).
Het verschil tussen beide soorten is de groene kleur die bij de Peru-Catharinaparkiet in het algemeen donkerder is. Verder zijn de zwarte omzomingen van de veren bij deze soort breder en is het zwart van de vleugelbocht vaak uitgebreider.
Verspreidingsgebied
Het verspreidingsgebied van de Catharinaparkiet loopt van Zuid-Mexico tot Veraguas, West Panama.
De Peru-Catharinaparkiet is te vinden van Noordwest-Venezuela, Colombia, Noordwest Equador tot Centraal Peru.
Levenswijze in het wild
Catharinaparkieten zwerven veelal in kleine groepen van 6 tot 30 vogels rond. Toch zijn er ook regelmatig aantallen gezien van boven de honderd. Vooral s ávonds zijn de vogels in grote aantallen waar te nemen als ze hun 'slaapboom' opzoeken om te gaan slapen.
De Catharinaparkiet houdt zich vooral op in hoge bomen. Omdat ze van nature nogal schuw zijn en weinig geluid produceren zijn ze in het wild moeilijk waar te nemen. De Catharinaparkiet broedt in het wild rond december, terwijl de Peru-Catharinaparkiet vanaf mei, juni begint met broeden. De vogels broeden in de holten van dode bomen en leggen meestal 4 tot 5 eieren.
Geslachtsonderscheid
Hoewel er op het eerste oog geen verschil lijkt te zijn tussen de man en de pop is deze er bij een nadere bestudering toch wel. Zo is de punt van de boven-staartveren bij de man over een lengte van ca. 1 cm. diep zwart van kleur, terwijl bij de pop slechts het uiterste puntje zwart is.
Ook wordt wel gezegd dat de man een wat grovere schoudervlek en vleugeltekening heeft. Naar mijn mening geeft echter alleen het verschil in bovenstaartveren zekerheid bij het samenstellen van paren.
Karakter
Catharinaparkieten zijn hele sociale en vreedzame vogels die prima met verschillende andere soorten, waaronder tropische vogels, gehouden kunnen worden. Ook tegenover elkaar zijn ze zeer verdraagzaam. In en voličre waarin takken zijn opgehangen zul je ze veel zien klimmen en klauteren. Het zijn beslist geen "slopers" en ze zijn evenmin luidruchtig.
Voor de tentoonstelling worden de volgende kleurmutaties gevraagd:
K- 10 Genus Bolborhynchus Catharina parkiet
01 Groen (lichtgroen)
02 D groen (donkergroen)
03 D D Groen (olijfgroen)
04 Turquoise (zeegroen)
05 D Turquoise (donkerzeegroen)
06 D D Turquoise (olijfzeegroen)
07 Ino groen (lutino)
08 Ino Turquoise (Inozeegroen)
Nauw verwante soorten die we vaak ook op de tentoonstellingen aantreffen zijn:
Citroenparkiet (Bolborhynchus aurifrons)
Aymaraparkiet (Bolborhynchus aymara)
Toviparkiet (Brotogeris jugularis)
Tiricaparkiet (Brotogeris tirica)
Witvleugelparkiet (Brotogeris versicolorus)
Kanarievleugelparkiet (Brotogeris v. chiriri)
| 
