Strogele rosella

Strogele rosella (P. flaveolus)

De kleur van de Strogele Rosella is bij beide geslachten gelijk.
De lichaamskleur is hoofdzakelijk geel. Dit komt trouwens ook tot uitting in zijn wetenschappelijke naam. Flaveolus betekent namelijk geelachtig.

De gele kop is voorzien van een rode voorhoofdsband.
De wangvlekken zijn kobaltblauw, de vleugelranden en buitenste staartpennen zijn licht violetblauw.
De schoudervlekken zijn langwerpig zwart. De onderzijde van de staart is groenachtig geel. De zwarte nek- en rugveren zijn geel omzoomd.
De ogen zijn bruin, de snavel grijsgeel en de poten grijsbruin van kleur.
Na een jaar zijn de jongen op volle kleur; daarvoor is het geel doorweven met wit.

De Strogele Rosella variërt in grootte van 32-36 cm; gemeten tussen de kruin en de uiteinden van de verlengde staartveren.De vleugels 14-17 cm; staart 14-27 cm.

Model en houding

Forse, krachtig aandoende gestalte, wigvormig in de platte staart uitlopend.Alle lichaamsafmetingen zijn op elkaar afgestemd en vormen een harmonisch geheel.
De kop qua grootte en breedte passend bij het lichaam; vooral bij de man markant.aandoend met een breed sterk gewelfd voorhoofd en op de kruin ietwat afgeplat, vervolgens in een vloeiende gebogen lijn via het achterhoofd in de nek verlopend.

De ruglijn is van het achterhoofd tot aan de uiteinden van de verlengde staartveren nagenoeg gestrekt. De hals is van alle kanten gezien kort en breed; de schouderpartij fors en krachtig aandoend; de borst breed en met een gelijkmatige ronding iets naar voren gewelfd, doch niet te sterk. De staart bestaande uit 4 verlengde middelste staartveren en 4 paar trapsgewijs verlopende secundaire staartveren is recht, plat en aan de uiteinden afgerond. De totale staartlengte is ongeveer gelijk aan de romplengte.

De vogel moet op de zitstok een fiere en onbevreesde houding aannemen; het lichaam geheel vrij van de zitstok onder een hoek van tussen de 55 en 60 ° met de horizontaal; de staart recht en gedragen in de lijn van de lichaamsas; de vleugels strak gedragen met 7 zichtbare handpennen waarvan de uiteinden even onder het bovenstaartdek op de staartveren rusten, zonder te kruisen.

De vogels leven paarsgewijs of in kleine groepen, bij voorkeur in de onmiddellijke nabijheid van water en open terrein. Ze verblijven veel op de grond, waar ze naar zaden en kleine insekten zoeken. Als ze worden opgeschrikt verschuilen ze zich in laag struikgewas.De pop legt in een holte van een boom 4 tot 5 witte eieren (24 x 20 mm).Voor verdere verzorging e.d. verwijzen wij u naar de beschrijving van de Rosella.

Geslachtsonderscheid:
In sommige gevallen is de pop iets valer/matter van kleur dan de man. Wanneer dit niet het geval is zal de afmeting van de kop en de snavel het verschil in seksen moeten aangeven. De kop van de pop iets kleiner en ronder, zonder afplatting op het schedeldek.De snavelzetting ligt in de profiellijn van de schede1 waarbij de korte snavelpunt de befbevedering nagenoeg raakt; de boven-snavel van de man is aan de basis breder dan die van de pop en daardoor forser.

Land van herkomst: Australie, de valleien van de Lachlan, Murrumbidgee en lager die van de Darling rivier in Nieuw-Zuid Wales en de vallei van de rivier de Murray in Nieuw-Zuid-Wales, Victoria en ZuidAustralie.

Het is jammer, dat deze vogels weinig in ons land worden gezien.
Ik ben van mening, dat deze vogels veel meer aandacht verdienen dan thans het geval is; het zijn erg goede fokvogels.

Men heeft er zelfs kruisingen mee tot stand weten te brengen; wij denken hier aan bastaarden van Brown's rosella's; gezien de grootte van deze laatste vogel mag dit zeker iets bijzonders worden genoemd. Dat de Strokleurige rosella, zoals hij ook wel wordt genoemd een vogel is waar de fokker mee kan experimenteren blijkt wel uit de volgende kruisingsmogelijkheden die er in de loop van de jaren zijn voorgevallen: kruisingen met de Adelaide rosella, met de 'gewone' rosella, met pennants, met de barnards, met Port Lincoln parkieten en met roodrugparkieten. Zeer waarschijnlijk zou deze lijst nog met enkele andere soorten kunnen worden aangevuld.